HER GÜNÜN DEĞERİNİ BİL

Duygular şelale, Gecenin sessizliği ve özlem birlikte. Bırakmıyor yakamı sevdan, Susmuyor gönlüm, Vazgeçmiyor içim titremekten, Kelebekler uçmaya devam ediyor, Hülyalara dalmak var ya şimdi, Sonsuza akmak var ya en derinlere , İstemek var ya her daim. Arzu etmek var ya...

  Özgürlük nedir? Gününü gün eden, Vurdumduymaz mıdır? Yoksa kalbinden gönlünden geldiği gibi  davrananlar mıdır? Bir kelepçe ile bağlı olmak mıdır? Yoksa dair olduğunu hissettiğin yerin bilinci mi? Gelenekler nedir? Körü körüne sorgulanmadan bağlılık mıdır? Atalara saygısızlık olmasın diye kabullenmek midir aykırı gerçeği. Uyum nedir? Tıpa tıp aynı görüş ve görünüşe sahip olup aksi olanı yadırgamak mıdır? Yada karşı tarafa saygı duymak mıdır? Nedir bu insanların birbirlerini kendileri gibi görme gayreti. Doğru bir tane değildir ve asla olmayacaktır.

  Kelimelerde sessizlik var mıdır? Yoksa görüp duymadılarımız aslında yokluktan mıdır. Doğruyu bir türlü bulamama bilmemekten mi? Bilip de beyhude görmekten, gönülden  geçmemekten mi?

  Düşünüyorum… Daha önce akla hayale gelmeyenleri, Yeniden ve yeniden sorgulamayı.. Düşünüyorum… Belirli belirsiz olan hayatı, Doğru mu yoksa yanlış mı yaşadığımızı. Düşünüyorum… Ne denli değiştiğimizi Değişmenin yarattığı yalnızlığı. Düşünüyorum… Düşüncelere ortak olanlar, Sonunda paylaşılmaz ise suçlu olmamızı. Düşünüyorum.. Hayalini kurmayı ve yaşamayı. Gerçekleşmeyince hissedilen hüsranı. Düşünüyorum… Sokakta sessizce yürürken. Düşünceyle baş etmeyi..

On ca yapay ı şığı ezer geçerde, Bulutların ardına gizlenir, Süzülüp hülyalara yer verir de, Yine de karanlığın geçemez ışığı, Alır umudu evime, gönlümün en derinine. A. SOYLU

Ellerim titrer, gözlerim dolarda yerini bir türlü bulamaz. İçim boşluk, sızım sızım sızlar da çare, deva aranmaz. Asılsız sorular, bitmeyen koşturmalarla gün sayar da bir zaman bulamaz.

Her şey değişir "değişmeyen tek şey değişimin kendisidir."Ne doğru demiş Heraclitus. Bugün hayatta olsaydı muhtemelen bu doğru sözler için her gün kulakları çınlıyor olacaktı, şuan pek farklı sayılmaz aslında. İnsan ana rahmine düştüğü andan itibaren saliselerle bir değişim içine girmektedir.Kendisiyle birlikte anne ve babayı da etkilemektedir. Fiziksel ve duygusal olarak bir çok yenilik kazanır, hayatlarına. İnsanın adım attığı,ömrünün  geçtiği yerde artık alışılmış davranışlar değişimi fark ettirmez.Değişim sinsi sinsi sızar içimize, hayatımıza.Her ne kadar karakterden, kişilikten doğru bildiğimizden şaşmayız desek de şartlar el vermez değişime karşı koymaya. Ne çok kayıp verdik zamana, benim için yıllara.Dün gibi aklımda olan anılarla taze tutmak, yer yer sohbet esnasında bahsini açmaktan başka yapılacak bir şey bırakmadı değişim.Bir türlü bitmiyor, ömür geçip gidiyor, insan büyüyor olgunlaşıyor tamamen bayatlayana kadar savaşıyor, sonra da bir karış toprakla değişime b...