HER GÜNÜN DEĞERİNİ BİL

  Kelimelerde sessizlik var mıdır? Yoksa görüp duymadılarımız aslında yokluktan mıdır. Doğruyu bir türlü bulamama bilmemekten mi? Bilip de beyhude görmekten, gönülden  geçmemekten mi?

  Düşünüyorum… Daha önce akla hayale gelmeyenleri, Yeniden ve yeniden sorgulamayı.. Düşünüyorum… Belirli belirsiz olan hayatı, Doğru mu yoksa yanlış mı yaşadığımızı. Düşünüyorum… Ne denli değiştiğimizi Değişmenin yarattığı yalnızlığı. Düşünüyorum… Düşüncelere ortak olanlar, Sonunda paylaşılmaz ise suçlu olmamızı. Düşünüyorum.. Hayalini kurmayı ve yaşamayı. Gerçekleşmeyince hissedilen hüsranı. Düşünüyorum… Sokakta sessizce yürürken. Düşünceyle baş etmeyi..

On ca yapay ı şığı ezer geçerde, Bulutların ardına gizlenir, Süzülüp hülyalara yer verir de, Yine de karanlığın geçemez ışığı, Alır umudu evime, gönlümün en derinine. A. SOYLU

Ellerim titrer, gözlerim dolarda yerini bir türlü bulamaz. İçim boşluk, sızım sızım sızlar da çare, deva aranmaz. Asılsız sorular, bitmeyen koşturmalarla gün sayar da bir zaman bulamaz.

Her şey değişir "değişmeyen tek şey değişimin kendisidir."Ne doğru demiş Heraclitus. Bugün hayatta olsaydı muhtemelen bu doğru sözler için her gün kulakları çınlıyor olacaktı, şuan pek farklı sayılmaz aslında. İnsan ana rahmine düştüğü andan itibaren saliselerle bir değişim içine girmektedir.Kendisiyle birlikte anne ve babayı da etkilemektedir. Fiziksel ve duygusal olarak bir çok yenilik kazanır, hayatlarına. İnsanın adım attığı,ömrünün  geçtiği yerde artık alışılmış davranışlar değişimi fark ettirmez.Değişim sinsi sinsi sızar içimize, hayatımıza.Her ne kadar karakterden, kişilikten doğru bildiğimizden şaşmayız desek de şartlar el vermez değişime karşı koymaya. Ne çok kayıp verdik zamana, benim için yıllara.Dün gibi aklımda olan anılarla taze tutmak, yer yer sohbet esnasında bahsini açmaktan başka yapılacak bir şey bırakmadı değişim.Bir türlü bitmiyor, ömür geçip gidiyor, insan büyüyor olgunlaşıyor tamamen bayatlayana kadar savaşıyor, sonra da bir karış toprakla değişime b...

" Hep bir yerlere, bir şeylere yetişme telaşındasınız değil mi? Hiç vaktiniz yok, ..."Fast live", "Fast food", "Fast music", "Fast love"... Dikte ettirilen "yükselen değerler", "in" ler, "out" lar... Buna benzer bir odada, şanslıysanız gökyüzünü görebilen bir pencere ardında bitecek hepsi. Dostluğu klavyelerinde, yaşamı monitörlerinde arayanlar, Size sesleniyorum! Hangi tuş daha etkilidir ki sıcacık bir gülüşten ya da hangi program verebilir bir ağaç gölgesinde uyumanın keyfini? Copy-paste yapabilir misiniz dalgaların sahille buluşmasını? İçinizi ısıtan gün ışığını gönderebilir misiniz maille arkadaşlarınıza? Sevgiyi tuşlarla mı yazarsınız? Öpüşmek için hangi tuşlara basmak gerekir? Ya da geri dönüşüm kutusunda saklanabilir mi kaybolan zaman? Doğayı bilgisayarlarına döşeyenler, neden görmezsiniz bahçedeki akasyanın tomurcuklandığını? Ve ıslak toprak kokusu var mıdır dosyalarınız arasında? Koklamak, duymak, dok...

 G eleceğe dair geçmişi içinde olmayan ve izini kaybettiren bir  umut (yol) olabilir.Gidilesi dönülmesi akla bile gelmeyen yollar. Yada doğmuş olabilir. Unutan hatta hafıza yitiren gözleri görmeyip kulakları duymaya da olabilir. Ama mutlu olunsun güller açsın şarkılar söylensin hep bahar olsun, kışın bile. umut etmek değil yaşamak olsun amaç. tek seferlik değil ömürlük olsun duygular.Yalnız değil  birlikte olsun tüm anılar. Sonu gelmesin, zaman bilinmesin,  "an" yakalanıp yalnızca yaşansın . Engeller çıkmasın çıkarsa da geçip gidilsin ne olmuş diye bakılmasın bile.  Hiç susmasın aşk, dil sussa, sözler; gözler sussa,bedenler; konuşsun. Zaman nedir ne için vardır, adı bile geçmesin. Elbet güneş den anlarız sabahı.Elbet aydan, dolunaydan anlarız geceyi. Loşluk sarsın içimizi odamız gibi, deniz maviliği vursun aradan usul usul. Yaklaşsın kızıl güneş yana yana yüzümüze doğru, tıpkı biz gibi. Her şey birbirine karışsın gece gündüze, zaman geleceğe ve sen ise yalnız...