HER GÜNÜN DEĞERİNİ BİL

Gitmek ama nereye. Huzursuzluk için mi Bir tutam mutluluk için mi, Gitmek, gitmek ama nereyeee. Bir başına kalabalık düşünceleri, Yerli yersiz sözleri, Amansız dertleri, Nedensiz eylemleri, Belli belirsiz adımlarla, Gitmek.. Ama nereye..

Gel; Hayal kurmaktan korkan çocuğa hayal kurdurmak gibi, Damla damla olan gözlere bir tebessüm için, Yeni yeniden başlamak için, gel. sadece onun için gel. gözlerindeki yaşları zerre akıtmamak için, umut vaat eden yarınlar için gel. taklım için gel. Masumiyeti yıkan yaşanmışlıkları sil de gel.                                                                                                                                      tuğba ben sende kaybolan özlemi sevdim Gözlerinde yok olan umudu sevdim, Gülen yüzünün arkasında duran , Hayatını sevdim.                           ...

Duygular şelale, Gecenin sessizliği ve özlem birlikte. Bırakmıyor yakamı sevdan, Susmuyor gönlüm, Vazgeçmiyor içim titremekten, Kelebekler uçmaya devam ediyor, Hülyalara dalmak var ya şimdi, Sonsuza akmak var ya en derinlere , İstemek var ya her daim. Arzu etmek var ya...

  Özgürlük nedir? Gününü gün eden, Vurdumduymaz mıdır? Yoksa kalbinden gönlünden geldiği gibi  davrananlar mıdır? Bir kelepçe ile bağlı olmak mıdır? Yoksa dair olduğunu hissettiğin yerin bilinci mi? Gelenekler nedir? Körü körüne sorgulanmadan bağlılık mıdır? Atalara saygısızlık olmasın diye kabullenmek midir aykırı gerçeği. Uyum nedir? Tıpa tıp aynı görüş ve görünüşe sahip olup aksi olanı yadırgamak mıdır? Yada karşı tarafa saygı duymak mıdır? Nedir bu insanların birbirlerini kendileri gibi görme gayreti. Doğru bir tane değildir ve asla olmayacaktır.

  Kelimelerde sessizlik var mıdır? Yoksa görüp duymadılarımız aslında yokluktan mıdır. Doğruyu bir türlü bulamama bilmemekten mi? Bilip de beyhude görmekten, gönülden  geçmemekten mi?

  Düşünüyorum… Daha önce akla hayale gelmeyenleri, Yeniden ve yeniden sorgulamayı.. Düşünüyorum… Belirli belirsiz olan hayatı, Doğru mu yoksa yanlış mı yaşadığımızı. Düşünüyorum… Ne denli değiştiğimizi Değişmenin yarattığı yalnızlığı. Düşünüyorum… Düşüncelere ortak olanlar, Sonunda paylaşılmaz ise suçlu olmamızı. Düşünüyorum.. Hayalini kurmayı ve yaşamayı. Gerçekleşmeyince hissedilen hüsranı. Düşünüyorum… Sokakta sessizce yürürken. Düşünceyle baş etmeyi..

On ca yapay ı şığı ezer geçerde, Bulutların ardına gizlenir, Süzülüp hülyalara yer verir de, Yine de karanlığın geçemez ışığı, Alır umudu evime, gönlümün en derinine. A. SOYLU