Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Mart, 2025 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Kendi Kendime Yaslanırken

Zamanın İçindeki Yol

  Bir yol var, çıkmazlarla dolu Ama her adımda seni daha yakından hissediyorum, Zamanla, geçmişin yankıları sessizleşecek Ve seninle her şey bir şarkıya dönüşecek, Dalgaların sahile vurduğu gibi. Adımlarım ağır, kalbim huzursuz Ama içimde bir his var, Güneş batarken yavaşça doğacak yeni bir gün gibi, Ve o gün, her şeyin daha berrak olacağı an olacak. Şu an her şeyin sonlanması için bir adım daha Ve o adım, seni sevmenin her halini anlamak olacak. Henüz tamamlanmamışken bir şeyler Biliyorum, zaman her şeyi doğru yapacak. Huzur içinde bekleyeceğim, Her şeyin vaktini alması için Ve bir gün, yavaşça kaybolacak geçmişin ağırlığı, Bir rüzgar gibi uçup gidecek Ve ben, sana doğru giden yolu bulacağım. Birlikte, her anı yavaşça inşa edeceğiz Ve ben, her sabah seni hayal ederek uyanacağım. Çünkü beklemek de bir anlam taşır Ve bekleyerek seni daha çok seviyorum, Gün geçtikçe daha netleşen bir sevda gibi. Sonunda, bir yere varacak her şey Ve o an, birlikte olmanın başlangıcı olacak Zamanın içi...

Bana Ne Yapıyorsun?

Asla yok olmuyor musun? Onca zaman geçti, dönüp bakmadım, Şimdi aniden çıkıyorsun karşıma, Sorguluyorsun… Yok sandığım ne varsa, Tek tek geri getiriyorsun, Büyük sözler verdim kendime, Şimdi bana yaşatıyorsun. Bana ne yapıyorsun? Tüm hayatımı altüst edip Beni baştan mı yaratıyorsun, Yoksa gerçek arzuyu mu uyandırıyorsun? Bana ne yapıyorsun? Fırtınadan bir türlü Dingin sulara geçemiyorum…

Boşa Değilmiş

Bu ne inat, bu ne hiddet,   Bunca yılın ardında saklı,   Sönmeyen bir öfke mi var hâlâ,   Yoksa bitmemiş hesaplar mı?   Özlemin adı senin dilinde   Kocaman bir boşluk mu şimdi?   Yılların faturasını keserken   Ne bir hatır, ne bir sıcak kelime…   Geldiğin yolları izledim,   Bir zamanlar bildiğim dostu aradım,   Ama bulduğum, yalnızca gölgen,   Yorgun bir mutsuzluğa hapsolmuş hâlin.   Oysa ben geçmişin yükünü indirdim,   Barış dedim, huzur dedim,   Ama sen…   Beni yargılamak için mi döndün?   Boşa değilmiş geçen yıllar,   Boşa değilmiş uzak kalışlar,   Meğer dost sandığım o eski sima,   Çoktan silinmiş hatıralardan. Halil Sezai- Sonbahar