HER GÜNÜN DEĞERİNİ BİL

Geceden sabaha uykusuz bir mektup var. Arka fonda hoş bir melodi. Tüm gece kulağımda, Milla's Drea Geceye klavyemin sesleri karışıyor. Nedenli nedensiz kelimeler, Alıp başını coşkuya kaptırıyor. Savruk satırlara ulaşıyor. Derin iç çekişler, Kalbin ritmi değişiyor sanki parmaklarımda... Gün doğumuna hazırlanıyorum. Güne layık olmanın  huzuruna erişiyorum.

  Yeni başlangıçlara, Yeni yeniden diyenlere Umudu yeşertenlere Vazgeçmeyenlere Gözü karartanlara, Hep buradayım diyenlere Sevenlere, sevilenlere Kalbi hep çıkacak gibi atanlara Kelebeklere. Bir ömür mutluluğa evet diyenlere. Her yaşta mutluluğa Her geçen saniyelere aldırmadan yaşayanlara. Kahramanlara..    İyi ki Doğdunuz..

  Benim umudum kayıp Ne vakittir uğramıyor Kime sorsam bilmiyorum diyor Kime sarsam bende de kalmadı diyor. Umudum kayıp.. Ne zaman gelse içimi bir heyecan kaplıyor Bana sorsan Hülyaları getiriyor. Bana sorsan henüz zamanı gelmedi. 

 Ben hep kışım, Elim ayağım, hep buz gibi Ben hep kışım. Kendi duvarlarımlarımda yaşıyorum.  Ben hep kışım, Güvensizlikten yalnızlığa mahkum Ben hep kışım, Boğazımda düğümlenen kelimelerim. var, Ben hep kışım, Korkudan titreyen. Ben hep kışım Yazı baharı es geçen.

Uzun süredir üstüne düşündüğüm kimi zaman fikir alarak tartıştığım bir konu olmuştur mektup. Nedir bu bu mektup? Neden Mektuplar dedik? Satırların arasında açıklayacağım. Keyifli okumalar. Web anlamı,; Mektup, haberleşmek ereğiyle ve genellikle posta aracılığıyla birine gönderilen, zarfa konulmuş, yazılı kâğıt. Benim içinse mektup tam anlamıyla Frans Kafka - Milenaya Mektuplar kitabı ile başladı. Milena ve Kafka aşkını, günlük hayatın telaşını, işlerini, özel, özel olmayan her şeyi öyle güzel dile getirmiş ki. Kendi kendime neden iletişim kurmak bizim için bunca iletişim ağının çok olduğu dönemde zorlaştı. Neden kibar ve nazik olmak unutuldu. Bir mektup ile neler yapılabiliri ben en güzel bu kitapta gördüm. Bu sebeple yakında bir kaç mektuplar serisi ile yeni bir yazı serisi başlatmış olacağım. Sıkılmamanız, meraklanmanız ve bol ziyaret diliyorum.

  Kara kışla bahar arasında bir yerdeyim. Nerdeyim..  Ne soğuk ne de sıcağım. Hissetmiyorum. Arkamda derin bir iz, acısı peşimde, Belli belirsiz duygularla vakitsiz bir yoldayım.