- Bağlantıyı al
- X
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Önüm, arkam, sağım, solum… sobeyim, Saklandım kendimden, bir ben bile göremeyeyim. Çıkmaz bir sokakta çaresizim, Adımlarım suskun, yüreğim derin sessizim. Yürüdüğüm yolda iz yok, yön yok, Bir hayal uğruna geçmişimle yan yana çok. Zaman susar, kelimeler donuk, Her sokak lambası, bir anıyı yakıp söndürür soluk soluk. Sobelenmiş bir çocuk gibi yüreğim, Kaçarken yakalanmış, ama hâlâ diriyim. Ve belki de en çok kendime yeniyim, Önüm, arkam… her yanım ben — sobeyim. (Saklambaçla Gelen Nisan: Baharın Çocukluğa Açılan Kapısı)
Merhabalar.
YanıtlaSilBu şiirinizde, çok derin anlamı olan mesajlar var. Her ne kadar yerini yurdunu bilse de; memnun olunmayan, mutluluğu ve huzuru yakalayamayan bir ruhun serzenişleri var. Acılar, keşke olduğkları yerlerde kalsalardı da, insanın canını yakmaya devam etmeselerdi. Cenab-ı Hakk, hiçbir kulunu vakitsiz yollarda bırakmasın. Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.