Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Nisan, 2025 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Kendi Kendime Yaslanırken

Sessizlikte Çırpınan

Nefes alamıyorum, Bir cam fanusun içinde soluyorum hayatı, Sesler içimde yankı, dışımda fırtına… Bir adım, yalnızca bir adım Atamıyorum. Nefes alamıyorum, Zihnim sus pus, Düşünceler sürgünde… Yaşamak, alışkanlıktan ibaret bir yorgunluk artık, Hiçliğe sarılarak uyuyorum her gece. Nefes alamıyorum, Kaçamıyorum sesten, sözden, gözden… Saklanacak bir köşe yok içimde, Benliğim paramparça Her bir parçam başka bir çığlıkta boğuluyor. Bir şeyler var, Adını koyamadığım Belki de koymaya cesaret edemediğim İçimde kıpırdayan bir çağrı gibi, Sessiz… Ama derinden. Kıpırtısız bir rüzgarım ben, Esmek istiyorum, Ama bir dalı bile kıpırdatamadan Yüzüme kapanan kapıların önünde Bir yabancı gibi bekliyorum. Her şey yerli yerinde görünüyor, Ama ben Kendime bile yabancıyım artık. Dilim suskun, ben ağır, Ve dünya… o da suskun. Ve ben, Nefes alamıyorum…

Önüm Arkam Sobeyim

Önüm, arkam, sağım, solum… sobeyim, Saklandım kendimden, bir ben bile göremeyeyim. Çıkmaz bir sokakta çaresizim, Adımlarım suskun, yüreğim derin sessizim. Yürüdüğüm yolda iz yok, yön yok, Bir hayal uğruna geçmişimle yan yana çok. Zaman susar, kelimeler donuk, Her sokak lambası, bir anıyı yakıp söndürür soluk soluk. Sobelenmiş bir çocuk gibi yüreğim, Kaçarken yakalanmış, ama hâlâ diriyim. Ve belki de en çok kendime yeniyim, Önüm, arkam… her yanım ben — sobeyim.                                    (Saklambaçla Gelen Nisan: Baharın Çocukluğa Açılan Kapısı)

Küller Değil, Kelimeler

Bir sabah uyandım, tanıdıklar yok, Odanın içi sessiz, dışarısı çok soğuk. Alışılmış sesler, birer birer sustu, Ama içimde bir melodi, hâlâ usul usul çalmakta. Duvarlar yer değiştirdi, masa başka masa, Yüzler tanıdık değil ama maskeler tanıdık aslında. Bir adım ileri her bakışta gölgeler, Ama ben ışığımı içimde saklamayı öğrendim meğer. Elvedalar çoğaldı, biri omzuma, biri kalbime, Kimi dost görünüp içten çekildi derinime. Sevda da bir rüzgâr oldu, esti, geçti, Ama köklerim toprakta, ben hâlâ buradayım işte. Yeni bir sayfa değil bu, Bu bambaşka bir kitap—ve ben yazarım. Küllerimden değil, kelimelerimden doğuyorum bu defa, Umuda inanan bir kadının en güzel zamanı başlar şimdi.