Ana içeriğe atla

Kendi Kendime Yaslanırken

Ahh O Eski Zamanlar

 Eskiler de duyardık hep,  Ah o eski zamanlar...

Bizler de Yaşlandıkça söyler olduk.

Şimdilerde anlıyorum lafın altında ki derinliği

Ah o eski zamanlar bazen pişmanlıklar

Hatalar, eksik, yarım kalanlar, keşkeler...

Herkes de var bir şeyler.

İşinden, eşinden, dostundan, 

İyi veya kötü, olsaydı veya olmasaydı

Belki geç kalınmışlıklar...

Özlenen veya özleten birileri kırılan kalpler

Ah o eski zamanlar kimilerine acımasız 

Kimilerine vefakar en güzel yıllar.



Yorumlar

  1. Merhabalar.
    Acısıyla, tatlısıyla eski zamanları hep ararız. Acılarında bile mutlu olduğumuz vakitler vardır. Acıyı bile güzel söylemek varken, neden katmerlendirelim acıyı. Şiirinizde bile acıyı güzel söyleyen ve söyleten, hatta anımsatan dizeler var. Bu şiiriniz çok fevkalade, güzel bir şiir. Nostalji sevenlere okumasını tavsiye ederim. İnsan okuduğu bir şiirde kendini bulabiliyorsa, kendini görebiliyorsa, işte o şiir amacına ulaşmıştır. Tıpkı, sizin şiirinizde olduğu gibi. Kaleminize, emeğinize, gönlünüze ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Her Günün Değerini Bil, diyorsak, o güne bir yorum bırakmak da fena fikir değil.
Yazıyla ilgili düşüncelerini duymak beni mutlu eder. :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Önüm Arkam Sobeyim

Önüm, arkam, sağım, solum… sobeyim, Saklandım kendimden, bir ben bile göremeyeyim. Çıkmaz bir sokakta çaresizim, Adımlarım suskun, yüreğim derin sessizim. Yürüdüğüm yolda iz yok, yön yok, Bir hayal uğruna geçmişimle yan yana çok. Zaman susar, kelimeler donuk, Her sokak lambası, bir anıyı yakıp söndürür soluk soluk. Sobelenmiş bir çocuk gibi yüreğim, Kaçarken yakalanmış, ama hâlâ diriyim. Ve belki de en çok kendime yeniyim, Önüm, arkam… her yanım ben — sobeyim.                                    (Saklambaçla Gelen Nisan: Baharın Çocukluğa Açılan Kapısı)

Gözlerime bak

  Aklın karışırsa Gözlerime bak  Yönün kaybolursa  Gözlerime bak Titrerse için Gözlerime bak   Çaresiz kalırsan  Gözlerime bak Dünya Kararırsa Gözlerime bak Arzusuz kalamazsan  Gözlerime bak.

Kendine Yolculuk

Zamanla öğrendim; Bazen en derin sessizlik, Bir kalbin en gürültülü çığlığıdır. Kelimeler yorgun, Cümleler bitkin, Ama içimde dinmeyen bir fırtına var hâlâ. Alır da giderim başımı, Kendime dönerim. İnzivanın sessizliğinde Belki yeni bir ben saklıdır, Belki başka bir bahar… Francis Lai – Un Homme et Une Femme         

Büyük Evin Yalnız Cenazesi

 Her şey fazla fazla ev de  Kalabalık toplanmış Bu zamana kadar gelmeyen evlatlar Biri doktor, biri avukat, biri iş adamı Gelmişler sonunda baba evine Babalarının cenazesine Boş bir uğultu sonu görülmeyen salonda Diller de hayat şartları yoğun tempo  Ve bunun gibi daha niceler Baba artık toprak altında Demek ki varlığı gitti konusu da bitti      t. g. A