- Bağlantıyı al
- X
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Önüm, arkam, sağım, solum… sobeyim, Saklandım kendimden, bir ben bile göremeyeyim. Çıkmaz bir sokakta çaresizim, Adımlarım suskun, yüreğim derin sessizim. Yürüdüğüm yolda iz yok, yön yok, Bir hayal uğruna geçmişimle yan yana çok. Zaman susar, kelimeler donuk, Her sokak lambası, bir anıyı yakıp söndürür soluk soluk. Sobelenmiş bir çocuk gibi yüreğim, Kaçarken yakalanmış, ama hâlâ diriyim. Ve belki de en çok kendime yeniyim, Önüm, arkam… her yanım ben — sobeyim. (Saklambaçla Gelen Nisan: Baharın Çocukluğa Açılan Kapısı)
Merhabalar.
YanıtlaSilBir önceki yorumda kendimi tanıtmayı unuttum. Şu anda bilgisayarıma değişik bir işletim sistemi (Linux tabanlı Pardus) kurdum ve hesaplarımı tanıtamadığım için, yorumlarım (Anonim) olarak yer alıyor.
Değirmenden Mektup Var- Recep Altun.
İnsanın içinden gelmeyince tadı olmayan şeyler için hemen "zorla güzellik olmaz" deyimini hatırlarız.
Bizleri en iyi anlatan duygular, yürekten kaleme dökülen dizelerdir. Kaleminize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
"Değirmenden Mektup Var" o halde size bir merhaba :) Takip ettiğim bir blogsunuz hatırladım sizi. Yazılarımda kişisel gözlemlerimin ve hayatımdaki insanların etkileri fazlaca yer alıyor. Galiba birazcık zor insan seviyorum. Hep bir duvar.
Sil