İçimdeki Sessizlik

 Yazın ortasında kışın içinde

Dondurucu bir rüzgar gibi

Uzaklaşmak istiyor,

Bensiz bir yerde,

Adımlarını benden uzaklaştırmak…

Bense, ateşin üstünde üşürken

Elleri olmadan ısınamıyorum,

Bir adım ileri gidemiyorum,

Zihnimde sıkışan göğsüm,

Nefesim, kararmış bir tünel gibi.

Ve her şey,

Bir kopuşun sessiz yankısı gibi

Yavaşça siliniyor,

Birbirimize dokunamadıkça

Zaman, yavaşça eriyor,

Bir uzaklaşma, bir yavaşça kayboluş,

Beni içimde kaybolan bir boşlukla bırakıyor.