Ana içeriğe atla

Kendi Kendime Yaslanırken

TATLI TELASIM

Seviyorum gūlūşlerimi 
Attığım kahkaha senin için 
Günlerdir tatlı bir telaş 
Şikayetçi değilim
Sonu sana çıkan telaş içindeyim 
Basmıyor ayaklarım yere
Yürümeyi yeni öğrenen çocuklar gibiyim
Ilk defa konuşuyorum sanki
Bütün kelime haznemi sana dõkesim var
Ya da boşver kelimeleri
Sadece ellerini tutup omzuna yatasim var
Bu aralar bende bir haller var
Leylalardayim
Her gün seni gõresim var
Dedim ya telasim var
Tatlı telasim 
Daha senin yūrūdūğūn sokaklarda yūrūmedim
Yapmam gereken bir çok işim var...


      Kardeşim için Melegime

                TuqbaqūL

Yorumlar

  1. Senden beklenileni fazlasıyla yaptın taklım beni uzaktayken bile böyle hissedip yazdın ya sen her şeyi yapabilir görebilir yeniden başlayabilirsin.

    YanıtlaSil
  2. Mesafe sevenlerin arasin da nedir ki kalpler bir attıktan sonra. Sesinin tonu bile yeter kalbinden geçenleri anlamaya

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Her Günün Değerini Bil, diyorsak, o güne bir yorum bırakmak da fena fikir değil.
Yazıyla ilgili düşüncelerini duymak beni mutlu eder. :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Önüm Arkam Sobeyim

Önüm, arkam, sağım, solum… sobeyim, Saklandım kendimden, bir ben bile göremeyeyim. Çıkmaz bir sokakta çaresizim, Adımlarım suskun, yüreğim derin sessizim. Yürüdüğüm yolda iz yok, yön yok, Bir hayal uğruna geçmişimle yan yana çok. Zaman susar, kelimeler donuk, Her sokak lambası, bir anıyı yakıp söndürür soluk soluk. Sobelenmiş bir çocuk gibi yüreğim, Kaçarken yakalanmış, ama hâlâ diriyim. Ve belki de en çok kendime yeniyim, Önüm, arkam… her yanım ben — sobeyim.                                    (Saklambaçla Gelen Nisan: Baharın Çocukluğa Açılan Kapısı)

Gözlerime bak

  Aklın karışırsa Gözlerime bak  Yönün kaybolursa  Gözlerime bak Titrerse için Gözlerime bak   Çaresiz kalırsan  Gözlerime bak Dünya Kararırsa Gözlerime bak Arzusuz kalamazsan  Gözlerime bak.

Kendine Yolculuk

Zamanla öğrendim; Bazen en derin sessizlik, Bir kalbin en gürültülü çığlığıdır. Kelimeler yorgun, Cümleler bitkin, Ama içimde dinmeyen bir fırtına var hâlâ. Alır da giderim başımı, Kendime dönerim. İnzivanın sessizliğinde Belki yeni bir ben saklıdır, Belki başka bir bahar… Francis Lai – Un Homme et Une Femme         

Büyük Evin Yalnız Cenazesi

 Her şey fazla fazla ev de  Kalabalık toplanmış Bu zamana kadar gelmeyen evlatlar Biri doktor, biri avukat, biri iş adamı Gelmişler sonunda baba evine Babalarının cenazesine Boş bir uğultu sonu görülmeyen salonda Diller de hayat şartları yoğun tempo  Ve bunun gibi daha niceler Baba artık toprak altında Demek ki varlığı gitti konusu da bitti      t. g. A