HER GÜNÜN DEĞERİNİ BİL

 G eleceğe dair geçmişi içinde olmayan ve izini kaybettiren bir  umut (yol) olabilir.Gidilesi dönülmesi akla bile gelmeyen yollar. Yada doğmuş olabilir. Unutan hatta hafıza yitiren gözleri görmeyip kulakları duymaya da olabilir. Ama mutlu olunsun güller açsın şarkılar söylensin hep bahar olsun, kışın bile. umut etmek değil yaşamak olsun amaç. tek seferlik değil ömürlük olsun duygular.Yalnız değil  birlikte olsun tüm anılar. Sonu gelmesin, zaman bilinmesin,  "an" yakalanıp yalnızca yaşansın . Engeller çıkmasın çıkarsa da geçip gidilsin ne olmuş diye bakılmasın bile.  Hiç susmasın aşk, dil sussa, sözler; gözler sussa,bedenler; konuşsun. Zaman nedir ne için vardır, adı bile geçmesin. Elbet güneş den anlarız sabahı.Elbet aydan, dolunaydan anlarız geceyi. Loşluk sarsın içimizi odamız gibi, deniz maviliği vursun aradan usul usul. Yaklaşsın kızıl güneş yana yana yüzümüze doğru, tıpkı biz gibi. Her şey birbirine karışsın gece gündüze, zaman geleceğe ve sen ise yalnız...

Aradan onca zaman yıl geçmiş gitmiş de ardından yazılanlar tüm duygularıyla öylece kalakalmış. Ben düş kırıklığı içinde yaşamaya devam ederken sen de her şey koca bir hiçlikte devam ediyor sanmıştım.Yanılgı bu olsa gerek, çok mu geç hakkını vermek için. Düşünmekten alamadığım kocaman bir suskunluktu seninki. Akla gelmeyecek, gelse bile sorgulanmayacak türden değildi,zordu çok zordu bununla tek başa çıkmak.Söylediğin son söz mıh gibi aklımda "kimse için üzülmeye gözyaşlarını akıtmaya değmez, kimse senden değerli değil "demiştin.Çok haklıydın kimseye değmez bunu da böylece anlamış bulundum.Bilemediğim bu koca suskunluk ve umursamazlık altında yatan şey, neden yazdın.Ne için yazdın o halde bildiğim gibi düşüncesiz , anlayışsız, hiçbir sebep olmadan kaçıp gitmeye layık olmuşken, neden değiştirdin. Gerçeği görmemi bu kadar geç istedin.Ben anlardım, eğer anlatsaydın.Şimdi yazılanlara bakıyorum en çok UZUN BİR HİKAYE demişsin.Bu kadar mı  içledin, gözünün önünden hiç gitmiyor değil...

Sevgim sonsuz olsun, Dilerim seninle olsun. Kurulan hayallere, Gerçeklik yakın olsun.

Gelmez mi yitirilen telaşlar, Sıcacık küçük yuva mutluluğu. Aranmaz mı yeniden o sesler, Sabaha çalan saatlere sohbetler.

Kaçınılmaz bir sonu beklemek, Sonunda bu bekleneni gerçek kılmak. Kalanla terk edilme korkusuyla anlaşılırken , Gidenlerden haber yok.

Bir ateş düştü en derine. Tarifi imkansız bir acı sardı tüm bedene. Alışagelmişin dışına çıktı beklenen, Yine de kaybolmadı içinde yetişen.

sabah olur gözüm sana açılır. gün gelir en tenha köşeye sessizliğe oturur. aşk gelir ansızın kapıdan içeri girer, ne yapacağını şaşırırsın Kalp atar, ince sızıyla başbaşa kalırsın. Geçer sanırsın da geçmeyen bir amansizla o zaman tanışırsın.