- Bağlantıyı al
- X
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Zaman yine ters köşe oldu,
Anılar, her biri dağıldı, yerle bir oldu.
Düzeltmek, tamir etmek bir yana,
Ele bile gelmiyor.
İlmik ilmik işlediğim onca çaba,
Kime, niye, niçin bunca şans?
Bunca adım, boşa çaba.
Her biri artık sadece anıdan ibaret.
Arkaya dönüp bakıyorum,
Çocuksu bir gülümseme,
Elde kalan hatıralarla yetinme...
Gözlerimde bir ışık,
Ufuk çizgisini hizalamış,
Derin düşüncelerle anları hatırlıyorum.
İçim acıya acıya zamana karşı geliyorum,
İleriye gitmiyoruz.
Mutluluğun geride kaldığı o günlere,
Gülen masum gözlerin anılarına,
Anıları, anları donduruyorum,
Kalbim daha fazla acımasın diye.
Hep böyle kalması dileğiyle,
Her şeyin iyilikle, sevgiyle, arzuyla hatırlanması dileğiyle…
Merhabalar.
YanıtlaSilBlog sayfama bıraktığınız yorumunuza cevaben yazdığım yorumumdaki notu gördünüz mü?
Selam ve saygı ile
Merhabalar.
YanıtlaSilŞu alemde tek güç yetiremediğimiz olgu zamandır. Zamanın haricinde iyi kötü her şeye mukavemet gösterebiliyoruz, ama iş zamana gelince elimiz kolumuz bağlı çaresiz orada kalıveriyoruz. Zamanı, tek bir yerde durdurabiliyor ve dondurabiliyoruz. Orası neresi biliyor musunuz? Orası, fotoğraf kareleridir.
Her şeyin iyilikle, sevgiyle, arzuyla hatırlanması dileğinize aynen katılıyorum. Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Silanlar donmaya baslamissa bir defa, hareket halindeki dunya dahi bunun onune gecemez. muhtesem bir siir, muhtesem bir anlatim...
YanıtlaSilDonup kalan o dünyada, çevremizde olup biten her şeye rağmen biz birbirimizi yaşıyoruz. Sadece seni görüyor, seni duyuyorum. Biliyorum… Hissediyorum… Ve yaşıyorum. Er ya da geç, olması gereken bu olacak.
Sil