- Bağlantıyı al
- X
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
İki arada, bir boşlukta salınırım,
Ne buradayım tam, ne de orada.
Bilmekle bilmemek arasında sıkışmış,
Bir gölgeyim, kendi izinde kaybolan.
Kararsızlık sarar her yanımı,
Gitmek ağır gelir, kalmak yara.
Zamanla yarışırım,
Ne geçmişle barışırım, ne geleceğe varırım.
Aklım durmaz, hep konuşur içimde,
Sorgular, yargılar, sürükler beni.
Gözlerim kaçırır hakikati,
Ruhum sessizce uzaklaşır herkesten.
Ama kalbim...
Sadece onda susar fırtınam.
Tüm gürültünün içinde sessiz bir kıyı,
Kaçsam da durmadan,
Bir yanım hep orada soluklanır.
Neredeyim ben?
Bu bilinmezlikte yolum nerede?
Belki de ben,
Kendi içimde bir yolcuyum sadece.
"Aklım durmaz, hep konuşur içimde" tam beni anlatıyor...
YanıtlaSilVe bakarsın bir gün kalbin de aklın da sessizce seni çekip alır tüm dilemmalardan öteye. Ve sen buna hayat dersin, bir ısmarlama hayatı geride bırakarak.
YanıtlaSilİki ayrı yarım kürede ve farklı zaman dilimlerinde… görünür engellere zincirli, görünmeyenlere kendi öğretilmişliğinde mahkum… imkansıza sevdalanmak gibi, tıpkı zamanı yakalamaya çalışmak gibi. Ben duruyorum ama O hiç yetişemiyor… geceniz iyi geçsin tıpkı gününüz gibi…
YanıtlaSilBenim için Her Günün Değerini Bil sadece bir blog adı değil; insanın ancak kendi yolunda, kendi zamanında ilerleyebileceğini hatırlatan bir söz.
SilHayatta bazı şeyler doğru zamanda ve doğru şekilde olur; bazıları ise sadece birer karşılaşma olarak kalır.
Zamanın akışı da bunu sık sık hatırlatır bize: Ne kadar istersek isteyelim, hiçbirimiz zamana sahip değiliz; sadece içinden geçiyoruz. Ve çoğu zaman farkına bile varmadan, bizi kendi sessiz kıyılarımıza doğru sürükleyip götürüyor.
Bu içten yorumunuzu bıraktığınız için teşekkür ederim.
Geceniz de gününüz gibi içten ve dingin geçsin..